Austriacka Szkoła Ekonomii

4 czerwca 2019 3 minuty czytania

Szkoła Austriacka jest związana z ekonomią. Ekonomia dla przedstawicieli tej szkoły jest częścią teorii ludzkiego działania, związana jest z nauką o ludziach, cechuje się indywidualizmem i subiektywizmem.

Zasady Fundamentalne Szkoły Austriackiej

Ekonomia jest dla Szkoły interakcją społeczną – człowiek wciąż się uczy, poszukuje nowych celów, tworzy i jest kreatywny. Punktem wyjścia jest tutaj subiektywizm. Zajmuje się ona zagadnieniami związanymi z człowiekiem i jego działaniami.
Podstawowym fundamentem działalności Szkoły jest także przedsiębiorczość i konkurencja, która pokrywa się z ludzkimi działaniami. Przedsiębiorczość jest zawsze konkurencyjna.
Informacje natomiast wciąż się zmieniają i są rozproszone, a subiektywne postrzeganie jest elementem metodologii austriackiej.
Ekonomiści uważają, że koszt jest wartością, jakie dany człowiek jest w stanie ponieść, aby wyprodukować dobra. Szkoła cechuje się także formalizmem – stosuje się język werbalny, a odrzuca matematykę.

Jeśli chodzi o zasługi Szkoły dla nauki, można wyróżnić:

– teorię wolnej bankowości,
– krytyczną analizę przymusu instytucjonalnego,
– ewolucyjną teorię instytucji,
– analizę “sprawiedliwości społecznej”
– teorię przedsiębiorczości.

Przedstawiciele Austriackiej Szkoły Ekonomii :

1. Carl Menger

Stworzył teorię potrzeb (potrzeby są podstawą istnienia i wynikają z pożądań i popędów), teorię dóbr ekonomicznych (środowisko człowieka składa się z dóbr materialnych), subiektywną teorię wielkości (“trójkąt Mengera” pokazuje, że człowiek nadaje potrzebom różne rangi), ekonomiczną teorię instytucji społecznych (idea dóbr komplementarnych i ich znaczenie dla człowieka). Jego doktryny przenikały do wielu krajów i były oparciem dla ekonomistów.

2. Eugen von Böhm-Bawerk

Wybitny uczeń Carla Mengera. Profesor ekonomii politycznej, badacz naukowy udoskonalający teorie swojego mistrza. Stworzył teorię procentu odnoszącą się do dwóch elementarnych czynników produkcji – ziemi i pracy. Procent jest dochodem stanowiącym wynagrodzenie kapitału, natomiast pozytywna teoria procentu wskazuje, że ludzie bardziej doceniają teraźniejsze dobra niż przyszłe. Wskazał on, że ceną ustalaną na rynku jest stopa procentowa, która odgrywa ważną rolę w zachowaniach konsumentów. Ponadto, stworzył teorię okrężnych dróg produkcji i teorię par granicznych.

3. Ludwig von Mises

Ceniony profesor, który opracował teorię pieniądza, kredytu i cyklów koniunkturalnych. Zgodnie z tą doktryną popyt na pieniądz określa się przez wiedzę o sile nabywczej, jaką miał wczoraj pieniądz. Kolejną doktryną profesora jest teoria niemożliwości socjalizmu ukazująca, że w kraju niemającym wolnego rynku podejmowane są niewłaściwe inwestycje, co generuje straty dla całej gospodarki. Po pewnym czasie kraje te stają się ubogie. Jego teoria przedsiębiorczości odnosi się natomiast do logiki ludzkiego działania – aby być przedsiębiorcą, trzeba podejmować odpowiednie działania. Mises często zwracał uwagę na znaczenie roli konsumenta w określeniu asortymentu towarów w społeczeństwie posiadającym prywatną własność.

4. Friedrich August von Hayek

Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii. Jego teoria cyklu koniunkturalnego zyskała spore znaczenie, wskazywała, że zakłócenia w sferze pieniężnej odbijają się na realnej sferze. Model ten opiera się na dysproporcji między podażą dóbr konsumpcyjnych i inwestycyjnych a popytem na nie. W swojej książce Hayek opisał także teorię denacjonalizacji pieniądza. Odnosi się ona do przekonania, że tradycyjny system pieniężny ma monopol na emisję pieniądza i nie jest w stanie dostarczyć środka wymiany utrzymującego stałą siłę nabywczą. Jego zdaniem, monopol państwowy nie ma uzasadnienia ekonomicznego. Teoria ładu społecznego mówi o tym, że większość ludzkich instytucji społecznych rozwinęła się samoistnie. Im bardziej złożony porządek w społeczeństwie, tym mniejsza kontrola i organizacja działań.
Hayek uważał, że metody wykorzystywane w państwie dobrobytu zagrażają wolności człowieka. Według niego taki program nie jest poddawany ocenie.

5. Oskar Lange

Twórca krytyki “metody prób i błędów”. Twierdził, że podejmowanie decyzji jest związane z cenami w znaczeniu ogólnym, a nie cenami rynkowymi. Proces uzyskania równowagi na rynku wolnokonkurencyjnym według naukowca wiąże się z próbami i błędami. W przypadku braku równowagi pomiędzy popytem i podażą, trzeba zmienić ceny. Lange uważał, że metoda prób i błędów może działać lepiej w gospodarce socjalistycznej niż na rynkach konkurencyjnych.

Aktualnie Austriacka Szkoła Ekonomii ma zwolenników skupionych zazwyczaj w instytutach Misesa, które publikują wiele prac przedstawicieli tej szkoły. Logika działania człowieka wciąż inspiruje naukowców i studentów do poznania dokonań szkoły austriackiej. Przedstawiciele szkoły uważają, że aby zachować wolną gospodarkę rynkową, trzeba wprowadzić wolną bankowość, a także wrócić do standardu złota i zapewnić przestrzeganie prawa własności.

Zobacz także:

austriacka szkoła Carl Menger Eugen von Böhm-Bawerk Friedrich August von Hayek hayek Ludwig von mises mises szkoła ekonomii

Marcin Pabijanek

Prekursor budowania majątku i ochrony oszczędności poprzez crowdfunding nieruchomości komercyjnych w Polsce dla inwestorów indywidualnych. Wierzy, że jakość dzisiejszych decyzji w zakresie finansów osobistych ma wpływ na jakość życia w przyszłości. Po latach pracy w branży finansowej zauważył, że nieruchomości komercyjne wynajęte dla sieci handlowych mają wiele więcej zalet niż powszechnie dostępne sposoby inwestowania pieniędzy. Dlatego zbudował aplikację app.social.estate dzięki której indywidualni inwestorzy mogą inwestować w nieruchomości komercyjne od 3 000 zł. Otwierając tym samym rynek który w Polsce jest w 90 % zdominowany przez inwestorów zagranicznych.