Budynek zamieszkania zbiorowego

Co to jest budynek zamieszkania zbiorowego?

Budynek zamieszkania zbiorowego a prawo budowlane

Zgodnie z definicją prawa budowlanego, budynek zamieszkania zbiorowego to budynek, w którym przez pewien krótki czas mieszka określona grupa osób. Budynkiem tego rodzaju może być: hotel, motel, pensjonat, dom wypoczynkowy, dom wycieczkowy, schronisko, schronisko młodzieżowe,  internat, dom studencki, budynek koszarowy oraz budynek zakwaterowania na terenie zakładu karnego, aresztu śledczego, zakładu poprawczego i schroniska dla nieletnich. Do grupy tej zalicza się również budynki stałego pobytu ludzi, w tym dom dziecka, dom rencistów i dom zakonny. Przepisy prawa nie wskazują dolnego limitu osób, których przebywanie w określonym budynku warunkuje zaliczenie go do kategorii budynków zamieszkania zbiorowego.

Budynek zamieszkania zbiorowego może być jednocześnie budynkiem użyteczności publicznej. To dlatego, że budynkiem użyteczności publicznej mogą być też budynki socjalne, podlegające danym instytucjom.

Wymagania dla budynku zamieszkania zbiorowego

Obiekty zamieszkania zbiorowego podlegają wymaganiom szczegółowo opisanym w ustawie. Przede wszystkim, do wejść takich budynków muszą prowadzić dojścia i dojazdy o szerokości minimum 1,5 metra. W budynku należy zastosować rozwiązania umożliwiające korzystanie z niego  osobom niepełnosprawnym. Obiekt powinien też zostać wyposażony w indywidualną lub centralną instalację ciepłej wody. Nie może zabraknąć w nim sprawnie działających instalacji: telekomunikacyjnej, wodociągowej, kanalizacyjnej i wentylacyjnej.