Budynek wysoki

Co to jest budynek wysoki?

Budynek wysoki – definicja

Budynek wysoki definiowany jest jako budynek o wysokości od 25 do 55 metrów nad poziomem terenu lub o liczbie kondygnacji nadziemnych w zakresie od 9 do 18 włącznie.

Wysokość budynku – w tym też budynku wysokiego, ma kluczowy wpływ na wymagania w zakresie bezpieczeństwa ogniowego. Odpowiednia dla budynku klasa odporności pożarowej określa czas wytrzymałości ogniowej. Dotyczy też zabezpieczeń ppoż. poszczególnych składowych takiego budynku, w tym konstrukcji nośnej, dachu, stropów, ścian zewnętrznych i wewnętrznych.

Budynki – podział ze względu na wysokość

Podział budynków ze względu na wysokość wprowadza Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jaki powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 roku. Treść dokumentu zawiera klasyfikację budynków z uwzględnieniem ich wysokości oraz liczby kondygnacji nadziemnych opisujących nazwę konkretnego budynku.

Dokument, poza budynkiem wysokim (W), zawiera również określenia budynków: niskiego (N), średniowysokiego (SW) i wysokościowego (WW). W treści znalazły się też wytyczne dotyczące sposobu mierzenia wysokości budynków. Oprócz tego doprecyzowano wymagania techniczne i użytkowe stawiane poszczególnym typom budynków.